در دوره معاصر گرایشهای فکری جدید در میان اهل سنت پدید آمد که از آن به نو معتزله یاد میشود، این گرایش فکری قرائت جدید از سنت ارائه نموده هرچند همه معتزلیان دارای سمتوسوی فکری یکسان نبودهاند، ولی همه آنان در تجدیدنظر در نحوه تعامل باسنت به شکلی که در جامعه اهل سنت رواج داشت همسخن بودهاند. در این میان ابوزید یکی نومعتزلیان به سنت نگاه جدید دارد او به سنت که بسیاری از احکام اعتقادی و اخلاقی و حقوقی را تاریخی میداند و برای آن در عصر حاضر اعتباری قائل نیست، زیرا او معتقد است بسیاری از آموزههای اسلامی انعکاس فرهنگ عصر نزول و کاربرد آنها نیز مختص همان دوره است. این مقاله در تلاش است تا رویکرد نو معتزله و بخصوص ابوزید را نسبت به سنت، مورد بررسی قرار دهد