تجلی توحید درادعیه اهل بیت (علیهم‏السلام)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری جریانهای کلامی معاصر جامعة المصطفی(ص) العالمیه

چکیده

نیاز انسان به توحید، شناخت خدا، ایمان به خدا، اطاعت خدا و تسلیم در برابر او مهم‌ترین نیاز انسانهاست. بشر بدون معرفت، اطاعت و ارتباط با خدا و عبادت او در ظلمات زندگی می‏کند. اهداف و راه خویش را نمی‌بیند، نابیناست. بدون توحید، انسان نه برای «از کجا آمده‏ام» پاسخی می‌یابد نه برای «به کجا می‌روم» جوابی دارد. و نه «آمدنم بهر چه بود» را می‌تواند پاسخ دهد
از سویی توحید اصل و محور هر دعای حقیقی است، و ارزش و کمال دعای داعی به میزان معرفت توحیدی او وابسته است، هر چه معرفت موحد بالاتر، دعای او کاملتر و مراتب دعا در سیره عملی دعا کننده روشنتر خواهد بود. حضرات معصومین(علیهم‏السلام) به عنوان موحد تام (انسان کامل) بهترین تبیین را از توحید ناب ارایه نموده‏اند که بهترین تجلی آن درادعیه منسوب به آن ذوات مقدس است.
توحید و دعاهای معصومین(علیهم‏السلام) رابطه تنگاتنگ از جهت علمی و عملی دارند. این دعاها هم توحید و مراحل و اقسام آن را آموزش می‏دهند و هم خود تجلی‏گاه خالصانه‏ترین توحید نظری و عملی هستند. این مقاله می‏کوشد با بهره‏گیری از روش توصیفی ـ تحلیلی ظهور و حضور توحید و ابعاد آن را در فرازهایی از ادعیه مأثوره از معصومین(علیهم‏السلام) مورد بررسی قرار دهد و هر جا مناسب باشد به آیات کریمه و سایر روایات ائمه اطهار(علیهم‏السلام) نیز رجوع خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار