فارغ التحصل سطح چهار مجتمع آموزش عالی فقه جامعة المصطفی العالمیة
چکیده
در این مقاله ادله وجوب لطف بر خداوند متعال موردبررسی و مداقه قرارگرفته است، ولی در حقیقت بعد از قاعد حسن قبح، قاعده لطف از قواعد مهم عقلی است، که مورد استناد امامیه و معتزله قرارگرفته است، که مسائل مهم اعتقادی نزد امامیه مثل وجوب تکلیف، وجوب بعثت، وجوب عصمت انبیا و لزوم وعد وعید نزد امامیه بر خواسته از همین قاعده لطف است،از متکلمین معروف امامیه کسی بهعنوان مخالف نقل نشده است، از معتزله بشر بن معتمر و جعفر بن حرب بهعنوان مخالف نقلشده گرچه گفتهشده آن دو نیز بعداً ازنظر خود برگشته است، گرچه اشاعره به جهت نفی کردن حکم عقل قاعده لطف را قبول نکرده است
هدف کلی از این مقاله نقش قاعده لطف در کلام اسلامی بابیان دلایل عقلی ،آیات، روایات، و تبیین دیدگاه علمای شیعه و اهل سنت، به جهت اثبات وجوب لطف موردبررسی قرار میگیرد، تا اینکه معلوم شود که منظومه زندگی و علمی با لطف خداوند منان میچرخد، نظام هستی را خداوند حکیم، با لطف کرامت و سجایای اخلاقی قرار داده است.
روش بررسی این مقاله بهصورت توصیفی تطبیقی انجامگرفته است.
پرسش اصلی: چه دلیلی به وجوب لطف خداوند متعال وجود دارد ؟
پرسشهای فرعی: شرایط تحقق لطف؟ انواع تکلیف؟ انواع لطف؟ اقسام لطف؟ احکام لطف؟
در این پژوهش تلاش شده شرایط تحقق لطف، انواع تکلیف، انواع لطف، احکام لطف، دیدگاههای علمای گذشته از شیعه و سنی بیانشده است،دلیلهای حکما، آیات و روایات، بیانگر لطف خداوند منان است