دلایل کَیفر ندیدنِ جور پیشگان و ستم کیشان در دنیای مادی

      بیدادگری، جور، جفا و ستم، پدیده­ای نا مبارکِ است که آدمی از بدوِ خلقت، با او عجین و همزاد گشته است. زیرا، هنگامی که حضرت آدم مورد فریب و نیرنگ شیطان واقع شد. «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا» (اعراف/20) برآیند آن، ستم و جفای بود که در حق خود آدم و فرزندانِ پس از او صورت پذیرفت. «وَیَا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَزَوْجُکَ الْجَنَّةَ فَکُلَا مِنْ حَیْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَکُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ.» (اعراف/19)؛  فرجام نهایی اش نیز،  اخراج از بهشت برینِ خداوند متعال بود. «قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌ» (اعراف/24)؛ البته حضرت آدم توانست، دوباره با نعمت توبه و استغفار، مقام شایسته­ی خود(خلوص و پاکی) را در پیشگاه خداوند تثبیت نماید.
      به دنبال آدم، فرزندش قابل، با به قتل رسانیدنِ برادر مظلومش هابل، بزرگ ترین ظلم را در تاریخ بشر به ثبت رساند. این سنت سیئه در سایر نسل های حضرت آدم ادامه پیدا کرد، به گونه­ای که، گاهی قساوت ها و سفاکی های آدمی نسبت به هم­نوعانش در مقاطع از تاریخ هزاران  ساله و به خصوص در عصر کنونی، چنان وحشتناک و غیر قابل باور است که دل هر انسان پاک فطرت را به درد می آورد و او را به عمق معنای این جمله نایل می گرداند که بی تردید « گاهی انسان همچون حیوان و بلکه پست تر از آن خواهد شد» از این رو، در ذهن هر انسان عاقل و متدین این سوال شکل خواهد گرفت که چرا خداوند با وجود اینکه قادر مطلق، عالم علی الاطلاق و مهربان است چنین انسان های سفاک ، ستم پیشه و طغیان گر را می­آفریند و یا حد اقل چرا جلو ستمگری و سفاکی آنان را نمی­گیرد؟ البته با دقت به  قوانین عام عالم هستی، سنت های غیر قابل تغییر خداوند، ویژگی های جهان مادی و با توجه به انسان شناختی اسلامی، که انسان را موجود دو ساحتی و صاحب اختیار می داند، پاسخِ پرسش مورد نظر، بدست خواهد آمد