تعارض عقل و دین دیدگاهی است که بر اساس آن، دین به حاشیه رانده شد؛ برخی اندیشمندان غربی و غالب اندیشهوران کلام و فلسفه اسلامی درصدد رفع این چالش بر خواسته و برای رفع آن نظریههای تمایز و تعاضد را ارائه کردند، در این میان آیتالله جوادی آملی برای رفع تعارض عقل و دین نظریه جدیدی را ارائه کرده است که بر اساس آن، عقل در کنار نقل در هندسه معرفت دینی ترسیم میشود و کاشف از معارف دینی است. نوشتار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به تبیین مبانی و مهمترین مؤلفههای این نظریه میپردازد که از رهگذر این پژوهش به دست میآید که عقل با دین نمیتواند متعارض باشد؛ زیرا عقل در کنار نقل در هندسه معرفت دینی ترسیم میشود نه در کنار دین تا با آن متمایز یا متعارض باشد، اگر تعارضی هم احیاناً پیش میآید بین عقل و نقل است.