همگرایی و تعامل بین مذاهب اسلامی
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
کارشناسی ارتباطات فرهنگی
چکیده
ارتباط مذاهب اسلامی با یکدیگر به منظور تحقق اخوت اسلامی، عزت و اقتدار در برابر دشمنان، یک امر ضروری و لازم است، در عصر کنونی، ظهور جریانهای تکفیری و سلفی با هدف ایجاد تفرقه و آشوب در بین امت اسلامی، ضرورت گفتگو بین مذاهب را دوچندان کرده است. مذاهب اسلامی با وجود اختلافات، دارای اشتراکات زیادی در حوزههای مختلف فقه، کلام، فلسفه، عقاید و... است که میتواند مبنای تعامل و گفتگو قرار گیرد. برجسته شدن موارد اختلافی وغفلت از اشتراکات، سبب دوری مسلمانان از یکدیگر شده است، درگیریها و نزاع های تاریخی شاهد این مدعا است.
تاریخ نشان داده است که ملت‌ها در سایه‌ی تعامل و هماهنگی به اوج عزت و اقتدار رسیده‌اند؛ و زمانی که این همگرایی را از دست داده‌اند، دچار اختلاف و تفرقه و در نتیجه نابودی شده‌اند. از این‌رو تعامل و همگرایی از مسائل بسیار مهم، حیاتی و ضروری جهان اسلام محسوب می شود.
در تحقیق حاضر سعی شده است به اصول و شاخصهای مهم ارتباطات اشاره گردد، این اصول و شاخصها، معیارهای صحیح ارتباط و تعامل مذهبی را مشخص میکند. برعلاوه سعی شده است در حد توان به ظرفیتهای مهم مذاهب بیان شود. این ظرفیتها اگر تقویت گردد میتواند همگرایی و اخوت اسلامی را تقویت نماید.
تاریخ نشان داده است که ملت‌ها در سایه‌ی تعامل و هماهنگی به اوج عزت و اقتدار رسیده‌اند؛ و زمانی که این همگرایی را از دست داده‌اند، دچار اختلاف و تفرقه و در نتیجه نابودی شده‌اند. از این‌رو تعامل و همگرایی از مسائل بسیار مهم، حیاتی و ضروری جهان اسلام محسوب می شود.
در تحقیق حاضر سعی شده است به اصول و شاخصهای مهم ارتباطات اشاره گردد، این اصول و شاخصها، معیارهای صحیح ارتباط و تعامل مذهبی را مشخص میکند. برعلاوه سعی شده است در حد توان به ظرفیتهای مهم مذاهب بیان شود. این ظرفیتها اگر تقویت گردد میتواند همگرایی و اخوت اسلامی را تقویت نماید.
کلیدواژه‌ها
)